Testowanie twardości części z węglika wolframu

Testowanie twardości jest krytycznym środkiem kontroli jakości części z węglika wolframu, które słyną z wysokiej twardości i trwałości. Biorąc pod uwagę rygorystyczne wymagania stawiane tym komponentom, szczególnie w zastosowaniach wymagających dużych obciążeń, takich jak formy sprzętowe i precyzyjne oprzyrządowanie, zapewnienie, że twardość spełnia określone wymagania, ma kluczowe znaczenie. Oto szczegółowy przewodnik dotyczący zrozumienia i przeprowadzania testów twardości części z węglika wolframu:

Zrozumienie wymagań dotyczących twardości

Klienci mogą określić twardość na kilka sposobów:

Działalność naszej fabryki: Projektujemy, opracowujemy i produkujemy formy do metalurgii proszków, części z węglików spiekanych, formy do wtrysku proszków, oprzyrządowanie do tłoczenia i precyzyjne części form. Whatsapp:+8618638951317. E-mail: [email protected], 

1. Wyraźne wymagania: Klienci mogą określić gatunek węglika wolframu, taki jak K10, YG8 lub C2. Specyfikacje te często są dostarczane bez wyznaczonego producenta, opierając się na powszechnie uznanych standardach dla tych gatunków.
2. Wymagania ogólne: Typowe dla mniej krytycznych zastosowań, w których wiedza producenta może kierować wyborem w oparciu o zamierzone zastosowanie, takie jak formy sprzętowe lub elementy matryc.
3. Określony producent i klasa: Niektórzy klienci określają zarówno producenta, jak i gatunek węglika wolframu, oczekując od przetwórcy dostarczenia certyfikatów materiałowych potwierdzających skład i twardość.
4. Wymagania dotyczące danych twardości: Na przykład wymaganie twardości większej niż 92 HRA dla niektórych części, co stanowi wyraźny punkt odniesienia dla kontroli jakości.
5. Specyficzne tolerancje twardości: Wymagania takie jak twardość 92 HRA z tolerancją ±1 HRA są powszechne w zastosowaniach precyzyjnych, wymagając dokładnych protokołów produkcji i testowania.

Protokół badania twardości

Proces testowania twardości zazwyczaj przebiega w następujący sposób:

1. Przygotowanie próbki:
   • Upewnij się, że powierzchnia część z węglika wolframu jest gładka i wolna od znaczących śladów obróbki.
   • Sprawdź, czy grubość próbki jest odpowiednia (zwykle mniejsza niż 1,6 mm dla niektórych testów).
2. Procedura testowa:
   • Przeprowadzić test twardości zgodnie z metodą testu twardości Rockwella, w szczególności przy użyciu skali HRA odpowiedniej dla węglika wolframu.
   • Prawidłowo rozmieść wgłębienia: środki sąsiednich wgłębień powinny znajdować się w odległości 2 mm, a środek wgłębienia nie może znajdować się w odległości mniejszej niż 1 mm od dowolnej krawędzi.
3. Kalibracja i pomiary:
   • Używaj skalibrowanych bloków twardości o twardości zbliżonej do węglika wolframu, aby zapewnić dokładność twardościomierza.
   • Wykonaj trzy pomiary i oblicz średnią, aby określić ostateczną wartość twardości.
4. Regulacja i weryfikacja:
   • Jeśli wystąpią odchylenia (więcej niż ±0,5 HRA od normy), należy ponownie skalibrować twardościomierz.
   • W przypadku niewielkich odchyleń (±0,3-0,5 HRA) należy w razie potrzeby wyregulować zmierzoną wartość.
5. Komunikacja i standaryzacja:
   • Komunikuj się z klientem w sprawie metody pomiaru i ustal ujednolicony standard porównywania próbek próbnych.
   • Należy wyraźnie oznaczyć miejsca pomiarów na części, aby zapewnić spójność podczas testowania i ponownego testowania.

Wnioski

Przestrzegając rygorystycznych protokołów testowych i utrzymując otwartą komunikację z klientami w zakresie specyfikacji i wyników, producenci mogą zapewnić, że części z węglika wolframu spełniają wymagane standardy wysokiej wydajności. Nasz zakład jest wyposażony w najnowszą technologię i wiedzę specjalistyczną do obsługi wszystkich aspektów precyzyjnego przetwarzania i testowania części z węglików spiekanych, zapewniając, że każdy element zapewnia wytrzymałość i trwałość. Aby uzyskać więcej informacji lub omówić konkretne potrzeby, prosimy o kontakt.