Elektrolityczne i cynkowe metody wytapiania do recyklingu węglika wolframu

Recykling węglika wolframu ma kluczowe znaczenie ze względu na jego szerokie zastosowanie w narzędziach tnących i obróbczych oraz jego znaczący wpływ na środowisko i gospodarkę. Dwie podstawowe metody recyklingu węglika wolframu to metoda elektrolityczna i metoda wytapiania cynku. Każda z nich ma unikalne procesy i zastosowania, dzięki czemu nadaje się do różnych rodzajów odpadów z węglika wolframu.

1. Metoda elektrolityczna

Metoda elektrolityczna jest skutecznym procesem, który wykorzystuje potencjały elektrodowe różnych składników odpadów zawierających wolfram. Metoda ta jest szczególnie skuteczna w przypadku odpadów zawierających węglik wolframu i kobalt.

Działalność naszej fabryki: Projektujemy, opracowujemy i produkujemy formy do metalurgii proszków, części z węglików spiekanych, formy do wtrysku proszków, oprzyrządowanie do tłoczenia i precyzyjne części form. Whatsapp:+8618638951317. E-mail: [email protected], 

Przegląd procesu:

• W kwaśnym roztworze, na przykład o stężeniu kwasu solnego około 20 g/l, kobalt może być rozpuszczany selektywnie lub zarówno kobalt, jak i węglik wolframu mogą być rozpuszczane jednocześnie.
• Stosuje się anodę grafitową i katodę z płyty niklowej, gdzie kobalt rozpuszcza się w roztworze, tworząc CoCl2.
• Elektroliza jest przeprowadzana przy niskim napięciu 1,0-1,5 V, co prowadzi do rozpuszczenia kobaltu i oderwania WC od odpadów.
• Wytworzony szlam anodowy jest następnie przetwarzany (płukany, mielony kulowo i przesiewany) w celu odzyskania WC, który można ponownie wykorzystać do produkcji nowych węglików wolframu.

Zalety:

• Niskie zużycie odczynników i energii.
• Prostota procesu.

Ograniczenia:

• Dotyczy tylko odpadów węglik wolframu o zawartości kobaltu powyżej 10%.

2. Metoda wytapiania cynku

Metoda ta polega na wykorzystaniu metalicznego cynku i wysokich temperatur do odzyskiwania węglika wolframu z materiałów odpadowych. Jest ona skuteczna w przypadku odpadów węglika wolframu o niskiej zawartości kobaltu lub zawierających inne metale, takie jak tantal i tytan.

Przegląd procesu:

• Zużyte bloki węglika wolframu i metaliczny cynk są umieszczane w tyglu wewnątrz pieca próżniowego.
• Mieszanina jest podgrzewana do temperatury od 773 do 873 K, gdzie kobalt reaguje ze stopionym cynkiem, tworząc stop cynku i kobaltu.
• W temperaturze 1173 K cynk jest usuwany przez destylację próżniową, pozostawiając luźne WC i proszek kobaltu.
• Odzyskane WC i proszek kobaltowy są następnie przetwarzane (mielone kulowo i przesiewane) do wykorzystania w nowej produkcji węglików wolframu.

Zalety:

• Krótki proces produkcji.
• Możliwość przetwarzania odpadów o niskiej zawartości kobaltu.
• Odzyskuje materiały, które ściśle odpowiadają klasie oryginalnych odpadów.

Ograniczenia:

• Wymaga określonych rodzajów odpadów.
• Złożony sprzęt i wysokie zużycie energii.
• Generalnie wyższe koszty niż w przypadku metody elektrolitycznej.

Wnioski

Wybór odpowiedniej metody recyklingu zależy od składu i właściwości odpadów węglika wolframu. Metoda elektrolityczna najlepiej nadaje się do odpadów o wysokiej zawartości kobaltu i jest znana ze swojej wydajności i niskich kosztów operacyjnych. Z kolei metoda wytapiania cynku jest idealna dla odpadów o niskiej zawartości kobaltu i może obsługiwać szerszy zakres materiałów, pomimo większej złożoności operacyjnej i wyższych kosztów. Obie metody oferują skuteczne rozwiązania w zakresie recyklingu węglika wolframu, przyczyniając się do zrównoważonych praktyk w branży.